ေက်ာ္သူ... မင္းသား ေက်ာ္သူ... တဲ့။ အဲဒီနာမည္ကို ၁၉၈၀ ခုႏွစ္ေက်ာ္မ်ားဆီက စျပီး ၾကားခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူက ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ေလာကမွာ ထိပ္တန္း နာမည္ၾကီး မင္းသားတစ္လက္ျဖစ္လာခဲ့တယ္။
အခု ၂၀၁၀ခုႏွစ္ တိုင္ေအာင္လည္း ေက်ာ္သူဟာ နာမည္ေက်ာ္တုန္းပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ျမန္မာႏိုင္ငံ နာေရး ကူညီမႈအသင္း၊ သုခ ကုသိုလ္ျဖစ္ ေဆးခန္း၊ သုခ အလင္းစာၾကည့္တိုက္ တည္ေထာင္သူ ဦးေဆာင္သူ၊ လူမႈေရးေရွ႔ေဆာင္ လမ္းျပ ျပည္သူ႔ ဘက္ေတာ္သား အႏုပညာရွင္တစ္ဦး၊ ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ ေလးစားဖြယ္ရာ ျမန္မာတစ္ဦး အေနနဲ႔ပါ။
ဟိုး လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း၂၀ေက်ာ္ဆီက တေန႔မွာ ေဖေဖ့မိတ္ေဆြ ဒါရိုက္တာဘဘဦးရန္ႏိုင္စိန္ အိမ္ကိုအလည္လာေတာ့ သမီးတို႔ အၾကီဳက္ မင္းသားသစ္ေလး တစ္ေယာက္ လာေတာ့မယ္... အဲဒီမင္းသားေလးကေလ... ေရွ႔ကေနၾကည့္လည္း လွ... ေဘးက ၾကည့္လည္းလွသတဲ့။ အျပင္မွာ ျမင္ဖူးခ်င္ရင္ ဘဘ ရိုက္ကြင္းသြားတဲ့အခါ လိုက္ခဲ့ၾကတဲ့။ ဘဘရဲ႔ မင္းသားနာမည္ တခါမွလည္း မၾကားဖူးပါလား ေမးၾကည့္ေတာ့... အခု သူရိုက္ေနတဲ့ရုပ္ရွင္ မၾကာခင္ထြက္ေတာ့မွာတဲ့။
မၾကာပါဘူး။ ခ်စ္ၾကိဳးေလးႏွစ္မွ်င္ဆိုတဲ့ သူ႐ုပ္ရွင္ကားထြက္လာေတာ့ ႐ုပ္ရွင္႐ံုေတြတိုင္းမွာ ၾကည့္လိုက္ၾကတဲ့သူေတြ ၾကိတ္ၾကိတ္တိုး စည္ကားတာဆိုတာ။ ႐ုပ္ရွင္အျမဲမၾကည့္ရတဲ့ မေရႊစုတို႔လို လူမ်ိဳးေတာင္ ၾကည့္ၾကမွေတာ့ သူ႔ ပထမကားမွာတင္ ဘယ္ေလာက္ေအာင္ျမင္တယ္ဆိုတာ သိႏိုင္ျပီေပါ့ေနာ္။ သူ႔ရဲ႔သ႐ုပ္ေဆာင္မႈေတြဟာ ေျပာင္ေျမာက္တယ္လို႔ ေျပာလို႔မရေပသိ၊ ( အဲဒီကားမွာ အေဖလုပ္တဲ့သုေမာင္ ဆူေတာ့ သူက ျပံဳးစိ ျပံဳးစိ ျဖစ္ေနတာ အခုထိ မွတ္မိေနသား။) ငယ္ဂုဏ္ရယ္ ေခ်ာေမာေျပျပစ္တဲ့ သူ႔႐ုပ္ရည္ရယ္၊ အျပစ္ကင္းတဲ့သ႐ုပ္ေဆာင္မႈေတြရယ္ေၾကာင့္ ပရိတ္သတ္ရဲ႔ လက္ခံအားေပးမႈကို ခ်က္ခ်င္းရခဲ့တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
သူနဲ႔ ေခတ္ျပိဳင္မင္းသားေတြကေတာ့ စိုးသူနဲ႔ ေျပျငိမ္းလို႔ ေျပာလို႔ရမယ္နဲ႔တူတယ္။ အဲဒီေခတ္တုန္းက သူတို႔ေတြက အျပင္မွာလည္း သူငယ္ခ်င္းေတြလို ခင္မင္ၾကသတဲ့။ တခါက မဂၢဇင္း တစ္ခုမွာ ေက်ာ္သူ၊ စိုးသူ၊ ေျပျငိမ္း၊ တင္နီလာဝင္း၊ မို႔မို႔ျမင့္ေအာင္၊ ခိုင္ခင္ဦးတို႔ ေခတ္ျပိဳင္ မင္းသား၊ မင္းသမီးေတြ ခင္ခင္မင္မင္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး အတူတူ႐ုပ္ရွင္သြားၾကည့္ၾကတဲ့ အေၾကာင္းေရးထားတာေတြ ဖတ္ခဲ့ရတာ ခုထိ မွတ္မိေနေသးတယ္။
မေရႊစုကလည္း အဲဒီတုန္းက အပ်ိဳေပါက္စ အရြယ္။ ဒီမင္းသား၃ေယာက္ကို ဘယ္လို ၾကိဳက္မွန္းမသိ ၾကိဳက္ခဲ့တာေပါ့။ ကိုယ္က ပန္းခ်ီဆြဲတာလည္း ဝါသနာပါေတာ့ အိမ္မွာ အားရင္ ပံုဆြဲျဖစ္တာ ေက်ာ္သူ၊ စိုးသူ၊ ေျပျငိမ္း ပံုတူေတြေလ။ အို... အဲဒီတုန္းကမ်ား စိုးသူ၊ ေက်ာ္သူ၊ ေျပျငိမ္းပံုေတြဆို မ်က္စိမွိတ္ျပီးေတာင္ ဆြဲႏိုင္တဲ့အထိ အလြတ္ရခဲ့တယ္။
----- ။ -----
ေက်ာ္သူသ႐ုပ္ေဆာင္တာကို ေတာ္ေတာ္ေလးစြဲလန္းခဲ့ဖူးပါတယ္။ သူျပံဳးလိုက္ရင္ ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဖက္ေထာင့္စြန္းေလးေကြးသြားပံုက ဘယ္သူနဲ႔မွမတူ ဆြဲေဆာင္မႈရွိေစတယ္လို႔ ထင္တယ္။ သူ သ႐ုပ္ေဆာင္ရင္ ကိုယ့္ရဲ႔ညီမကို ခ်စ္လို႔ၾကည့္တဲ့မ်က္လံုးနဲ႔ ရည္းစားကို ခ်စ္လို႔ၾကည့္တဲ့မ်က္လံုး မတူကြဲျပားေအာင္ သ႐ုပ္ေဆာင္တာမို႕ တခါတခါ သူဟာ ကိုယ့္အစ္ကိုျဖစ္သြားလိုက္၊ ရည္းစားကို ၾကည့္တဲ့မ်က္လံုးကလည္း ခ်စ္ရိပ္ခ်စ္ေငြ႔ေတြ ရႊန္းလက္ေနေအာင္ သ႐ုပ္ေဆာင္တတ္တာဆိုေတာ့ ကိုယ္ပါၾကားထဲက ေရာေယာင္ရင္ခုန္လိုက္၊ သူငိုရင္ လိုက္ငိုလို႔၊ သူရယ္ရင္ လိုက္ရယ္လို႔ သူ႔သ႐ုပ္ေဆာင္မႈေတြ အားလံုးေနာက္မွာ လိုက္ျပီး နစ္ေမ်ာခဲ့ဖူးတယ္။
စိုးသူ သ႐ုပ္ေဆာင္တာကိုေတာ့ ဒီေလာက္ၾကီး မစြဲလန္းခဲ့ဖူး။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ကိုလည္း သေဘာက်ခဲ့တာပါပဲ။ သူက သီခ်င္းလည္းဆိုေတာ့ သူ႔စတိတ္႐ိူးပြဲေတြဆို ၄-၅ခါထက္မနည္း ေရွ႔ဆံုးတန္းကထိုင္ျပီးကို အားေပးခဲ့ဖူးတယ္။ ၾကည္ျဖဴပါ... ၾကည္ျဖဴပါေမရယ္... ဒီညလည္း ကိုယ္ေလ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္...လို႔ဆိုေနရင္း စတိတ္ေပၚကေန တခ်က္ျပံဳးျပလိုက္ရင္ ကိုယ့္ကိုပဲလာေျပာေနသလို ရွက္ရွက္နဲ႔ သူ႔ကိုျပန္မၾကည့္ရဲ။ သူက လူပ်ိဳမင္းသား ေဆးေက်ာင္းသားဆိုေတာ့ တျခားမင္းသားေတြထက္ ပိုစြံတာေပါ့။ အဲဒီေခတ္ကေကာင္မေလးေတြဆို သူ႔ကို သည္းသည္းလႈပ္ပဲ။ သူ႔ေမြးေန႔မွာ သူ႔အိမ္ေရွ႔ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ေတြ တိတ္တိတ္ကေလး လာခ်တဲ့အေၾကာင္း မဂၢဇင္းေတြမွာ ဟိုးဟိုးေက်ာ္ပါပဲ။
ေျပျငိမ္းကေတာ့ အရပ္ရွည္ရွည္ ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္ ရီလိုက္ရင္ သြားတက္ကေလးနဲ႔ သူ႔ပံုစံေလးဟာ ႐ိုးသားတဲ့ ဖိုးသခြားပံုစံေလး၊ စကားေျပာေတာ့ သူ႔အသံက အက္တက္တက္ ရွတတ။ အဲဒီ အက္တက္တက္ ရွတတ အသံေလးကိုပဲ မေရႊစုတို႔ ပရိတ္သတ္ေတြက သေဘာက်ေနျပန္ေရာ။ မၾကာပါဘူး။ သူက ရထားေပၚက ျပဳတ္က်ျပီး ဆံုးသြားပါေရာလား။ အို... ေကာင္မေလးေတြမ်ား ငိုလိုက္ၾကတာ။ မေရႊစုတို႔လည္း ဝမ္းနည္းလိုက္ရတာ။ သူ႔ကို ႏွေမွ်ာလိုက္တာ သနားလိုက္ရတာ။
အခုေတာ့ ဒီအျဖစ္ေတြက ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ေက်ာ္-၃၀ နီးပါး ၾကာခဲ့ပါျပီ။ မေရႊစုလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ေဝးခဲ့တာ ၁၀စုႏွစ္ေက်ာ္မကၾကာခဲ့ျပီ။ ေဝးရပ္ေျမတေနရာမွာ ေျမာက္ျမားလွစြာေသာတာဝန္ေတြၾကား ႐ုန္းကန္ေနရသူမို႔ ျမန္မာ႐ုပ္ရွင္ေလာက က သူေတြအေၾကာင္းကို သိပ္မသိေတာ့သလို၊ အရင္ကလို စိတ္ဝင္စားမႈလည္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ ကိုယ္ အသက္ၾကီးလာသလို ကိုယ့္ေခတ္က ကိုယ္ၾကိဳက္ခဲ့တဲ့ ကိုယ့္အသဲစြဲမင္းသားေတြလည္း ခုခ်ိန္မွာ ရွိေနေသးရင္ အဖိုးၾကီးေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကျပီေပါ့။
ေသေသာသူ ၾကာရင္ေမ့ဆိုသလို ကိုယ္သေဘာက်ခဲ့ဖူးတဲ့ မင္းသားတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ေျပျငိမ္းကိုဆို တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေမ့သြားလိုက္တာ အရင္တုန္းက အလြတ္ဆြဲနိုင္ပါတယ္ဆိုတဲ့ သူ႔ပံုရိပ္ကို ခုခ်ိန္မွာ မနည္းျပန္စဥ္းစားယူရပါတယ္။
စိုးသူကေတာ့ ႏိုင္ငံျခား ထြက္သြားျပီးတဲ့ေနာက္ အႏုပညာလုပ္ငန္းနဲ႔ နည္းနည္းအဆက္ျပတ္သြားပံုရတယ္။ မေရႊစုတို႔လည္း သူ႔ကို ခပ္ေမ့ေမ့။ တေလာကေတာ့ သူ႔ရဲ႔ ရိူးပြဲက်င္းပတယ္ ေအာင္ျမင္တယ္လို႔ ၾကားမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ မေရႊစုကေတာ့ ငယ္ငယ္တုန္းကလို တ-တမ္းတမ္း၊ တ-တတနဲ႔ ၾကည့္ခ်င္လွခ်ည္ရဲ႔ဆိုတာ မရွိေတာ့ဘူး။
ေက်ာ္သူလည္း ၂၀ဝ၀ေက်ာ္ခုႏွစ္ေတြထိ ႐ုပ္ရွင္ကားေတြ ႐ိုက္ေနေသးတယ္ဆိုေပမယ့္ ကိုယ္ကႏိုင္ငံျခားမွာ ေနသူမို႔ ျမန္မာ႐ုပ္ရွင္ေတြကို တကူးတကန္႔မွာျပီး မၾကည့္ျဖစ္ခဲ့ဖူး။ သူအေအာင္ျမင္ဆံုးလို႔ေျပာတဲ့ အကယ္ဒမီဆုေတြ အမ်ားၾကီးရတယ္ဆိုတဲ့ အေမ့ႏို႔ဖိုးဆိုတဲ့ကားမ်ိဳးေတာင္ မၾကည့္ျဖစ္ေတာ့တဲ့အထိ ျမန္မာ႐ုပ္ရွင္ေတြနဲ႔ အဆက္ျပတ္သြားခဲ့တယ္။
ငယ္ရြယ္စဥ္အခ်ိန္က စိတ္ကူးယဥ္ သေဘာက်ခဲ့ဖူးတဲ့ မင္းသားေတြဟာ အဲဒီအခ်ိန္ ခဏတာမွ်သာ အာ႐ံုမွာ စြဲထင္ေနမွာျဖစ္ျပီး အခ်ိန္နဲ႔အမွ် ဒီအာ႐ံုေတြက တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္ ေရြ႔လ်ားကုန္တာ ေမ့ေလ်ာ့ကုန္တာ သဘာဝက်တဲ့ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုပဲ ထင္ပါရဲ႔။
ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္အခါမွာ ဟိုးတေခတ္တခါက ပရိတ္သတ္ေတြရဲ႔ အသဲစြဲျဖစ္ခဲ့တဲ့ မင္းသားေက်ာ္သူဆိုတဲ့ပံုရိပ္ဟာ မေရႊစုတစ္ေယာက္တည္းရဲ႔ အျမင္ အေတြး အၾကား အာရံုမွာသာမက ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႔အာ႐ံုမွာပါ မႈန္ဝါးေကာင္း မႈန္ဝါးသြားႏိုင္ျပီလို႔ ထင္ပါတယ္။ မင္းသားေက်ာ္သူဆိုတာ အဲဒီခုႏွစ္မ်ားဆီက အေအာင္ျမင္ခဲ့ဆံုး မင္းသားတစ္လက္ေပါ့ဆိုတဲ့ အသိကလြဲရင္ တျခားမင္းသားေတြကိုသတိရသေလာက္ပဲ သတိရစရာ အေၾကာင္းရွိပါတယ္။ ဒီထက္ပိုျပီး အမွတ္ရေနစရာ အေၾကာင္းရွိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လူမႈေရးေရွ႔ေဆာင္လမ္းျပ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး၊ ေလးစားအားက် ဖြယ္ရာ ျမန္မာ့ဂုဏ္ေဆာင္ အမ်ိဳးသားေကာင္းတစ္ဦး၊ အကူအညီ လိုအပ္ေနသူမ်ားအတြက္ ေဖးမကူညီေနသူတစ္ဦးအေနနဲ႔ ေပၚထြက္ လင္းလက္လာတဲ့ ေက်ာ္သူဆိုတဲ့ပံုရိပ္ကေတာ့ ျမန္မာျပည္သူ ေတြရဲ႔ ရင္ထဲ အသဲထဲမွာ လြယ္လြယ္နဲ႔ ေမ့ေပ်ာက္သြားမွာ မဟုတ္ပဲ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာသည့္တိုင္ေအာင္ ထင္လင္းစြာ ျမဲျမံ ခိုင္ခန္႔ တည္တံ့ ေနလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္မိတယ္။
ေသျခင္းနဲ႔ ရွင္ျခင္းဟာ နံရံပါးပါးေလး တခ်ပ္သာ ျခားထားတာပါ။ ေသျခင္းတရားဟာ ဒီနံရံပါးေလးကို ခ်ိဳးဖ်က္ျပီး ကိုယ့္ဆီကို အခ်ိန္မေရြး ေရာက္လာႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မေရႊစုတို႔ဟာ ေသျခင္းတရားကို ေမ့ေလွ်ာ့၊ ေမာဟအေမွာင္ထဲမွာ ေနထိုင္ၾကျပီး၊ သူဟာ ကိုယ္နဲ႔လားလားမွ်မဆိုင္သလို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၾကလို႔၊ ဥေပကၡာျပဳလို႔၊ ေသတဲ့ေလသံကေလးကိုမွ် မၾကားခ်င္ မၾကားရဲ၊ ႏွာေခါင္း႐ံႈခ်င္ ေနတတ္ၾက၊ ေသျပီလို႔ၾကားရင္ပဲ မၾကည့္ခ်င္ မျမင္ရဲ ျဖစ္ေနတတ္ၾကတယ္။
အရင္ကဆို ေသတဲ့သူကို မၾကည့္ရဲ အသံၾကားတာနဲ႔ ေၾကာက္တတ္တဲ့ မေရႊစုဟာ အခုဆို ဦးေက်ာ္သူဦးေဆာင္တဲ့ နာေရးကူညီမႈအဖြဲ႔က လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို စဥ္ဆက္မျပတ္ ဖတ္႐ႈျပီး နာေရး ဓါတ္ပံုေတြကိုပါ အျမဲေစာင့္ၾကည့္ သံေဝဂ ယူတတ္ေနပါျပီ။ ေသတဲ့သူရဲ႔ ဓါတ္ပံုေတြကို ၾကည့္ရမွာလည္း အရင္ကလို မေၾကာက္ေတာ့ပါဘူး။ အေဝးကေန ေငြအားဒါနကုသိုလ္သာျပဳႏိုင္တာမို႔ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္လာႏိုင္တဲ့တေန႔ ဦးေက်ာ္သူ ဦးေဆာင္တဲ့ အဖြဲ႔မွာပါဝင္ လုပ္အားဒါန ျပဳခ်င္တဲ့အထိ စိတ္ဆႏၵမ်ား ျဖစ္ေပၚမိပါတယ္။
ငယ္ငယ္တုန္းက မင္းသားေက်ာ္သူပံုတူေတြ အမ်ားၾကီးဆြဲခဲ့ဖူးတယ္။ အဲဒီတုန္းက မင္းသားတစ္ေယာက္ကို သာမန္ သေဘာက်ျခင္းသက္သက္နဲ႔ သူ႔ပံုတူေတြဆြဲခဲ့မိတာကလြဲလို႔ ဘာခံယူခ်က္ ဘာခံစားမႈမွ အပိုမပါခဲ့ဘူး။ ႏွစ္ေပါင္း၂၀ေက်ာ္ ကြာျခားသြားျပီးတဲ့ေနာက္ အခု ဦးေက်ာ္သူရဲ႔ ၅၁ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔မွာ အမွတ္တရ ဂုဏ္ျပဳခ်င္လို႔ဆြဲမိတဲ့ ဒီပံုတူမွာေတာ့ ျမန္မာျပည္သားမ်ားအားလံုးကိုယ္စား ဦးေက်ာ္သူအေပၚ ခ်စ္ခင္ ၾကည္ညိဳ အားထားမႈ၊ ေလးစား အားက် ဂုဏ္ယူမႈေတြ ထင္ဟပ္ ေပ်ာ္ဝင္ေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္လို႔။
ဦးေက်ာ္သူ ေမြးေန႔မွာ ကိုယ္ေရာ စိတ္ပါ က်န္းမာ ရႊင္လန္း ခ်မ္းသာပါေစရန္ ဆုေတာင္းေမတၲာမ်ား ပို႔သလ်က္... ။
ခ်စ္စု
ႏုိ၀င္ဘာလ ၂ ရက္၊ ၂၀၁၀
0 comments:
Post a Comment