ေဆာင္းပါး ေမာင္ေမာင္၀မ္း
ျမန္မာျပည္ န၀တ-နအဖ စစ္အာဏာရွင္ လက္ေအာက္မွာ က်ေနာ္ ေထာင္ႏွစ္ၾကိမ္က်ဖူးတယ္။ ပထမအႀကိမ္က ၁၉၈၉မွာ။ စုစုေပါင္း ၅ ႏွစ္က်ၿပီး ၁၉၉၄ ထဲမွာ သရက္အက်ဥ္းေထာင္က ၿပန္လြတ္ခဲ႔တယ္။ဒုတိယအႀကိမ္ ေထာင္က်တာ ၁၉၉၆ ေမလ ထဲမွာ။ကၽေတာ္႔ကုိ ၁၉၉၆ ေမလ ထဲမွာ အင္းစိန္ေထာင္တြင္းက အထူးတရားရုံးကေန ေထာင္ ၁၀ ႏွစ္ခ်လုိက္တယ္။အမႈ႔ကေတာ႔ ပုဒ္မ ၅ (ည) ရယ္၊ တရားမ၀င္ေက်ာင္းသားသမဂၢဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္မႈရယ္။
ကၽေတာ္ အခု ဒုတိယအႀကိမ္ ေထာင္က်တာ ေတာ္ေတာ္ကံေကာင္းတယ္ေၿပာရမလား မသိဘူး။ ဘာၿဖစ္လုိ႔လဲ ဆုိေတာ႔ အင္မတန္မွ ဆုိးရြားလွပါတယ္ ဆုိတဲ႔ စစ္ေႀကာေရးစခန္း ၀င္စရာမလုိဘဲ၊ ဖမ္းၿပီး ခ်က္ၿခင္းဆုိသလုိ အထူးတရားရုံးတင္ ခ်က္ၿခင္းေထာင္ခ် ခံခဲ႔ရလုိ႔ပါ။ အထူးတရားရုံးတင္ေတာ႔ ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိယ္ ဘာအမႈ႔နဲ႔တရားစြဲခံရမွန္းေတာင္မသိဘူး။ ေနာက္ တရားသူႀကီးက စာဖတ္ၿပမွ ေအာ္ ..ဒီအမႈ႔ေတြနဲ႔စြဲတာပါ႔လား။ဆုိတာ သိရေတာ႔တယ္။ ေထာင္က်ၿပီးသြားေတာ႔ အင္းစိန္တြဲဘက္ေထာင္ မွာေနရတယ္။
အဲဒီလုိနဲ႔ တစ္ႏွစ္ေလာက္ေနအၿပီးမွာေတာ႔ ေထာင္ေၿပာင္းေရႊ႔ခံခဲ႔ရတယ္။ အဲဒီေန႔က အၿဖစ္အပ်က္ေတြမွတ္မိေနေသးတယ္။ ညဘက္ကထဲက ေထာင္ေၿပာင္းရွိတယ္ႀကားလုိ႔ ( ကၽေတာ္ပါတယ္လုိ႔လည္းသတင္းက ရထားေတာ႔ ) ႀကိဳၿပင္ထားတယ္ ။ ဒီလုိနဲ႔ မနက္ ၃နာရီေလာက္ရွိမယ္ထင္တယ္။ ေထာင္၀န္ထမ္းေတြ ေရာက္လာၿပီး ေထာင္ေၿပာင္းပါတဲ႔သူေတြ အခန္းေတြကုိ လုိက္ႏႈိးသံေတြႀကားရေတာ႔တာပဲ။ တခ်ိဳ႕ခမ်ာလည္း သူတုိ႔မပါေလာက္ဘူး ထင္ကာ ေအးေအးေဆးေနေနရာက အေၿပာင္းအေရႊ႕ နာမည္လည္း ပါလာေရာ ကသီလင္တ နဲ႔ ေတြ႔တဲ႔ပစၥည္းေတြ ေကာက္ထည့္ လုိက္ခဲ႔ရေတာ႔တာေပါ႔။ အခန္းထဲက ထြက္ထြက္ၿခင္းပဲ ကၽေတာ္တုိ႔ကုိ ေခါင္းစြပ္ေတြ အုပ္ၿပီး ေထာင္ထဲက ကြက္လပ္တစ္ခုမွာ စုထုိင္ခုိင္းထားတယ္။ တစ္ေယာက္ခ်င္း နာမည္ေခၚ ၊ စစ္ေပါ႔ ။
” ပိုက္တင္ -အေဖနံမည္ =“ဦးလွေဘာ္”
-------ရွိ ----------------------------
ေထာင္က် နံပါတ္ေၿပာ--------
၁၄၈၇ /စီ -----------------
--------------------------------------------------------
ေက်ာ္ခင္-------------
သန္႔ဇင္ ---------------
တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ နာမည္ေခၚ ေမး ။ ကၽေတာ္တုိ႔ကုိ ေခါင္းစြပ္ေတြ စြပ္ထားေတာ႔ ဘာမွမၿမင္ရဘူး။ ဘယ္သူေတြပါမွန္း နာမည္ေတြ ေခၚသံႀကားမွ သိေတာ႔တယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ေထာင္မႈးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခပ္ေငါက္ေငါက္ အသံက ဟိန္းထြက္လာတယ္။
ေဟ႔ ..မင္းတုိ႔ထဲမွာ ေက်ာ္စိန္ ေခၚ မွတ္ႀကီး ( အေဖနာမည္ - ဦးစံၿမ ) ပါလား ---
တစ္ေယာက္ဆီကမွ အသံထြက္မလာ ။ ဒါနဲ႔ အဲဒီလူကုိ ေထာင္၀င္ထမ္းေတြ တခါ သြားရွာပုံရတယ္ ။ ခဏေလးႀကာေတာ႔-
ဆရာ --ေခၚထုတ္တဲ႔ အထဲမွာ ပါသြားၿပီ ။ အခုဒီအုပ္စုထဲမွာပဲ။
ေထာင္မႈး စိတ္တုိသြားပုံရတယ္ ။(--ီး)မွပဲ ကုိယ္႔နာမည္ေတာင္ ကုိယ္မသိဘူးလားကြ ---- ဘယ္ေကာင္လဲ ေက်ာ္စိန္ေခၚ မွတ္ႀကီး။
ကၽေတာ္တုိ႔အုပ္စုဆီက တစ္ေယာက္မွ အသံထြက္မလာဘူး။ ဒါနဲ႔ ေထာင္မႈးလည္း ေနာက္တစ္ေခါက္ နာမည္ေတြထပ္ေခၚၿပီး၊ နာမည္ အေခၚခံရတဲ႔သူေတြက မတ္တပ္ရပ္ ေနေပးရတယ္။ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ တန္းစီေခၚေပါ႔ ။ ေနာက္ ေတာ႔...
ေဟ႔ေကာင္ ---မင္းနာမည္ဘယ္သူလဲ။
မွတ္ --မွတ္--မွတ္ႀကီးပါ....ထစ္ထစ္ေငါ႔ေငါ႔ ကတုန္ကရင္ အသံတစ္ခုထြက္လာတယ္။
ကိုယ္႔နာမည္ေတာင္ ကုိယ္မသိဘူးလားကြ ..မေအ (--ုိး)ရ ဆုိၿပီး ေဆာင္႔ကန္သံႀကားလုိက္ရၿပီး..
အား--အား ေႀကာက္ပါတယ္ဗ် --ေႀကာက္ပါတယ္ ..ဆုိတဲ႔ အသံႀကီးက မနက္ခင္း အရုဏ္ထုကုိ ၿဖိဳခြဲပစ္လုိက္တယ္။ ကၽေတာ္ စိတ္တုိလုိက္တာ မေၿပာပါနဲ႔ေတာ႔ ။ ဒီလူကလည္း ဘယ္လုိလူစားလည္းမသိဘူး။ နာမည္ အထပ္ထပ္ေခၚတာေတာင္ ကုိယ္႔နာမည္ ကုိယ္မသိရေအာင္ စိတ္မွ မွန္ရဲ႔ ့လားလုိ႔ စိတ္ထဲေတြးမိလုိက္တယ္ ။မေအ ႏွမ မုိးမႊန္ေအာင္ ဆဲသံေတြကလည္း စုံေနတာပဲ။
ၿပီးလည္းသြားေရာ က်ေတာ္တုိ႔အားလုံး တစ္ေယာက္ေနာက္ကုိ တစ္ေယာက္က ကုိင္ရင္း တန္းစီၿပီး ထြက္ခုိင္း။ ေနာက္ ေထာင္ေရွ႔မွာ ရပ္ထားတဲ႔ ကားေပၚတင္ၿပီး အင္းစိန္ေထာင္မႀကီးဆီ ပုိ႔တယ္။ အင္းစိန္ေထာင္မႀကီးေရာက္ေတာ႔ ကၽေတာ္တုိ႔ကုိ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ သံေၿခက်ဥ္းေတြခပ္တယ္။ ဒီႀကားထဲ သံေၿခက်ဥ္း ရုိက္ရတာ အဆင္မေၿပလုိ႔ဆုိၿပီး ေစာေစာက ကုိမွတ္ႀကီး ေခၚ ကုိေက်ာ္စိန္ဆုိတဲ႔သူကုိ ဆဲသံေတြက ထပ္ေပၚလာၿပန္ေရာ။ ကၽေတာ္ ေတာ္ေတာ္စိတ္ညစ္သြားတယ္။ ဒီလူႀကည္႔ရတာ တမ်ဳိးပဲ။ ဘာမႈ႔နဲ႔မ်ား ပါလာတာလည္းမသိဘူး။ ကၽေတာ္႔စိတ္ထဲမေတာ႔ ရာဇ၀တ္သားေတြကုိ ကၽေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြနဲ႔ ေထာင္ေၿပာင္းထည့္ၿခင္းအေပၚ အေတာ္ မေက်မနပ္ၿဖစ္ေနမိတယ္။
အဲဒီအသုတ္ ေထာင္ေၿပာင္းတုန္းက ကိုယ့္လိုလူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။ ေထာင္ေၿပာင္းမွပဲ မေတြ႔တာႀကာၿပီၿဖစ္တဲ႔ ကုိယ္႔လူေတြကုိ ေတြ႔ရေတာ႔တယ္။ ကၽေတာ္တုိ႔ကုိ အင္းစိန္ေထာင္ကေန အင္းစိန္ဘူတာကုိ ပုိ႔။ အားလံုးကုိ အခ်ဳပ္တြဲေပၚမွာတင္ၿပီး အဲဒီတြဲကုိ အင္းစိန္ဘူတာကေန လူနည္းနည္း ပါးတဲ႔ေနရာထိ ဆြဲသြားၿပီး အဲဒီမွာပဲ မထြက္မခ်င္း ရပ္ထားတယ္။ ကၽေတာ္ကေတာ႔ ေထာင္ေၿပာင္းခံရၿခင္းအေပၚ စိတ္ထဲကေပ်ာက္သြားၿပီး -ရထားေပၚမွာ ႏွစ္မ်ားစြာ ကြဲကြာေနတဲ႔ ကုိယ္႔ရဲေဘာ္ေတြနဲ႔ စကားေတြ ေၿပာမကုန္ ဆုိမခမ္းေပါ႔။
အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာ တစ္ေထာင္ထဲသာ အတူတူေနရေပမယ့္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေတြ႔ရတာမဟုတ္ဘူးေလ။ ကၽေတာ္တုိ႔ အုပ္စုႀကီး ေထာင္ေၿပာင္းတာဟာ ေထာင္ေၿပာင္းတာနဲ႔မတူဘဲ -ေပ်ာ္ပြဲစားခရီး ထြက္လာသလုိပဲ ရထားေပၚမွာ သီခ်င္းေတြဆုိႀက၊စကားေတြေၿပာႀက၊ မေတြ႔တာမၿမင္ရတာႀကာၿပီၿဖစ္တဲ႔ ၿပင္ပၿမင္ကြင္းေတြကုိ အားပါးတရ ႀကည္႔ရနဲ႔ ၿပန္စဥ္းစားရင္ အမွတ္တရ အၿဖစ္အပ်က္ေတြပါ။
ေတာင္ငူေရာက္ေတာ႔ ေတာင္ငူေထာင္ေၿပာင္းရမယ့္ သူေတြ ခ်ထားခဲ႔တယ္။ ေနာက္ တစ္ေန႔ေရာက္ေတာ႔ မႏၱေလးဘူတာေရာက္တယ္။ မႏၱေလးဘူတာမွာေတာ႔ ၿမင္ကြင္းက မေကာင္းဘူး။ ကၽေတာ္တုိ႔ကုိ လုံထိန္းရဲတပ္ရင္းက ရဲေတြနဲ႔၀ုိင္းထားတယ္။ ဘူတာတစ္ဘက္မွာ အခ်ဳပ္ကားရပ္ထားတယ္ ။ ဘူတာကေန အဲဒီအခ်ဳပ္ကားေရာက္သည္အထိ တစ္ဘက္တစ္ခ်က္မွာ ရဲေတြက ေသနတ္ေတြကုိ အသင္႔အေနအထားနဲ႔ကုိင္ထားရင္း ကၽေတာ္တုိ႔က အလယ္ကေန ေလွ်ာက္သြားရတာေပါ႔ ၊ အရာရွိလုပ္တဲ႔သူကဆုိ ပစၥတုိေသနတ္ တရမ္းရမ္းနဲ႔ ။ ဟုိအမိန္႔ေပးလုိက္ ဒီအမိန္႔ေပးလုိက္နဲ႔။ ပုံမွန္ဆုိ လူထုက သိမွာမဟုတ္ပါဘူး ။ အဲသလုိလုပ္လုိက္ခါမွ လူေတြက စိတ္၀င္စားသြားပုံရတယ္။ ၀ုိင္းလာၿပီး စပ္စုႀကတယ္။ ကၽေတာ္က “ ကၽေတာ္တုိ႔ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြပါလုိ႔ ” ေၿပာလုိက္ေတာ႔ အရာရွိလုပ္တဲ႔သူက လာတဲ႔ၿပီး ဟိန္းလုိက္ေဟာက္လုိက္တာ မေၿပာပါနဲ႔ေတာ႔။ လူေတြက တစ္စတစ္စ စိတ္၀င္စားၿပီးမ်ားလာေတာ႔ ကၽေတာ္တုိ႔ကုိ ဇြတ္အတင္း အခ်ဳပ္ကားေပၚတင္ၿပီး ေမာင္းထြက္ခုိင္းေတာ႔တာပဲ။
ေနာက္ေတာ႔ မႏၱေလး ေထာင္အသစ္ကုိ ေရာက္တယ္။ ကၽေတာ္တုိ႔ပါလာတဲ႔ ပစၥည္းေတြကုိ စစ္ေဆးၿပီး စားစရာေတာင္ခ်န္မထားဘူး ။ အကုန္သိမ္းပစ္လုိက္တယ္။ ကၽေတာ္တုိ႔အားလုံး ေဒါသေတြထြက္လုိက္တာ မေၿပာပါနဲ႔ေတာ႔။ ဦး၀င္းထိန္ ( NLD ပါတီက ဗုိလ္ႀကီးေဟာင္း၀င္းထိန္ )နဲ႔ဆုိ စကားမ်ားတဲ႔ အထိၿဖစ္ႀကတယ္။ အစက ကၽေတာ္တုိ႔ကုိ ဘယ္ေထာင္ပုိ႔လုိ ့ ပုိ႔မွန္းမသိဘူး ။ မႏၱေလးေထာင္ေရာက္မွ ကၽေတာ္တုိ႔ ခရီးဆက္ရဦးမယ္္။ ဦး၀င္းထိန္အပါ၀င္ တစ္အုပ္စုကုိ ၿမင္းၿခံေထာင္ နဲ႔ ကၽေတာ္တုိ႔ကုိ ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္ပုိ႔မယ္ဆုိတာ အဲဒီအခါႀကမွသိရေတာ႔တယ္။
ကၽေတာ္တုိ႔ကုိ ေနာက္၂ရက္ေလာက္အႀကာမွာ မႏၱေလးေထာင္ကေန ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္ကုိပုိ႔တယ္။ အဲဒီခရီးစဥ္မွာ ဘယ္ေတာ႔မွ မေမ႔ႏုိင္တဲ႔ ပုံရိပ္ေလးေတြ ႏွလုံးသားထဲမွာ ထင္က်န္ရစ္စဲပါ။
ကၽေတာ္တုိ႔ ေထာင္ေၿပာင္းတယ္ဆုိတဲ႔သတင္းကုိ ေဒါက္တာေဇာ္ၿမင္႔ေမာင္က ( အမရပူရ NLD လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္)သူ႔ရဲ႕မိသားစုဆီကုိ ေထာင္ထဲကေန လွ်ိဳ႕၀ွက္သတင္းပုိ႔လုိက္ေတာ႔ -သူ႔မိသားစုေတြက ဘူတာကေန ေစာင္႔ေနတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ပါလာတဲ႔ လုံၿခဳံေရး အရာရွိက မိသားစုေတြနဲ႔ ေတြ႔ခြင္႔ေကာင္းေကာင္းမေပးလုိ႔ အဆင္မေၿပၿဖစ္ခဲ႔ရတယ္။ ကၽေတာ္တုိ႔ အခ်ဳပ္တြဲကုိ ဘူတာနဲ႔ ခပ္ေ၀းေ၀းဆီ ပုိ႔ထားလုိက္တယ္။ေနာက္ရထားထြက္လာေတာ႔ ေဒါက္တာေဇာ္ၿမင္႔ေမာင္ မိန္းမက သူ႔အစ္ကုိနဲ႔ ဆုိင္ကယ္စီး လုိက္လာတယ္။ သူ႔အစ္ကုိက ေရွ႔က ဆုိင္ကယ္ေမာင္း- သူက ေနာက္က တင္ပါးလႊဲထုိင္လုိက္လာရင္း သာမန္ဆုိ သိပ္အထူးအဆန္းႀကီး မဟုတ္ပါဘူး ဒါေပမယ့္ ၿဖစ္ခ်င္ေတာ႔ စစ္ကုိင္းတံတားႀကီးေပၚမွာ ေနာက္မွာစစ္ကုိင္းေတာင္ႀကီးက မုိ႔မုိ႔ ။ ေစတီပုထုိးေတြက ႀကည္ညဳိစရာၿမင္ကြင္း။ ရထားကလည္း တဂ်ိန္းဂ်ိန္းနဲ႔ေမာင္း ။စစ္ကုိင္းတံတားေပၚက ကားလမ္းမွာ ေဒါက္တာေဇာ္ၿမင္႔ေမာင္ ေယာက္ဖ ခမ်ာ ကၽေတာ္တုိ႔ အခ်ဳပ္တြဲၿပတင္းေပါက္နဲ႔ မယွဥ္ ယွဥ္မိေအာင္ ဆုိင္ကယ္ကုိ ေမာင္းရင္း ဇနီးေမာင္ႏွံကုိ ေတြ႔ေပးရတယ္။စကားလည္း သိပ္ သဲသဲကြဲကြဲ ေၿပာမရပါဘူး။ စစ္ကုိင္းရြာေထာင္ဘူတာမွာ နာရီ၀က္ေလာက္ နားမယ္လုိ႔ႀကားတယ္ ။ အဲဒီကေန ေစာင္႔ေပးပါ ဆုိျပီး ေအာ္ေၿပာရတယ္။ တကယ္႔ရုပ္ရွင္ထဲက ၿမင္ကြင္းထက္ေတာင္ပုိတယ္လုိ႔ ေၿပာခ်င္တယ္။ စစ္ကုိင္းရြာေထာင္မွာ မိသားစုေတြနဲ႔ နာရီ၀က္ေလာက္ ေတြ႔ခြင္႔ရလုိက္ပါတယ္။
ေရႊဘုိဘူတာေရာက္ေတာ႔ ရထားေပၚက လုံၿခဳံေရးေတြက အႀကံအဖန္လုပ္တယ္။ ဘူတာကတက္လာတဲ႔ ခရီးသည္အခ်ိဳ႔ကုိ ပုံမွန္ရထားခ ထက္ ေလွ်ာ႔ၿပီး ကၽေတာ္တုိ႔အခ်ဳပ္တြဲေပၚက စႀကၤန္ပတ္လမ္းေပၚမွာ တင္ေခၚလာတယ္။ အဲဒီေတာ႔လည္း ကၽေတာ္တုိ႔အတြက္စကားေၿပာေဖာ္ေတြရလာတာေပါ႔။ ကၽေတာ္တုိ႔က အခ်ဳပ္ခန္းထဲမွာ သူတုိ႔ကအၿပင္က။ အခ်ိန္ကာလ သိပ္မႀကာခင္မွာပဲ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္နဲ႔ က်ေတာ္တုိ႔ထဲက ကုိပုိက္တင္ဆုိသူနဲ႔ အဖြဲ႔က်သြားတယ္။ ကၽေတာ္တုိ႔ကုိ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြဆုိတာ သိသြားတယ္။ သူက ေက်ာင္းဆရာမ ( က်ေတာ္နံမည္ေမ႔သြားတာခြင္႔လႊတ္ပါ။ ) ေက်ာင္းအားရက္မွာ လယ္ယာသုံးပစၥည္းအခ်ိဳ႕ကုိ ေရႊဘုိကေန ၿမစ္ႀကီးနား တက္ေရာင္းၿပီး အပုိ၀င္ေငြရွာေနရတာ။ ကၽေတာ္တုိ႔ကုိ လမ္းတေလွ်ာက္ကူညီလုိက္တာ ၿမတ္မယ့္ေငြ ကုန္တဲ႔အၿပင္ အိတ္ထဲကပါ ပါသြားရွာတယ္။ ဒီလုိ ၿပည္သူေတြကုိလည္း ေတြ႔ခဲ႔ရပါတယ္။
ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္ေရာက္ေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေမွာင္ေနၿပီ၊ ကၽေတာ္တုိ႔ကုိ ေဆာက္ၿပီးလုိ႔ သိပ္မႀကာေသးတဲ႔ တုိက္အသစ္မွာ ထားတယ္။ ရင္ခြဲတုိက္ေသးေသးေလး။မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ စုစုေပါင္း ၁၀ ခန္းရွိတယ္။ ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္မွာ လူရႊင္ေတာ္ ကုိပါပါေလးတုိ႔ အုပ္စုက ကၽေတာ္တုိ႔ထက္ အေစာပုိင္းကတည္းက ေရာက္ေနၿပီးသား။ အဲဒီအခ်ိန္က ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားဆုိလုိ႔ စုစုေပါင္း ၁၇ ဦးေလာက္ပဲရွိမယ္ထင္တယ္။ ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္မွာ အဆုိးရြားဆုံး ႀကဳံေတြ႔ရတဲ႔ ၿပႆနာကေတာ႔ ေထာင္၀င္စာ အခက္အခဲပါပဲ။ ခရီးက အရမ္းေ၀းလြန္းေတာ႔ ေတာ္ရုံ မလာႏုိင္ႀကဘူး။ အဲဒီေတာ႔ ကၽေတာ္တုိ႔မွာ အစားအေသာက္ အရမ္းခက္ခဲတယ္။ ေတာ္ေတာ္အခက္ခဲနဲ႔ကုိ ရင္ဆုိင္ခဲ႔ရတာပါ။
ကၽေတာ္တုိ႔နဲ႔အတူ ၿမစ္ႀကီးနားေထာင္ကုိ ကုိမွတ္ႀကီး (ေခၚ) ကုိေက်ာ္စိန္ဆုိသူပါ ပါလာခဲ႔တယ္ေလ။ အစက သူ႔ကုိ ကၽေတာ္ထင္တာ တၿခားရာဇ၀တ္မႈ႔လုိ႔ ထင္ခဲ႔တာ ။ ေနာက္မွ သိလာခဲ႔ရတာ သူလည္း ကၽေတာ္တုိ႔လုိ ပုဒ္မ ၅ (ည)ပဲဗ်။ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ ၅(ည)။ ( အထူးျပဳျပီးေျပာရတာက တၿခား ႏိုင္ငံေရးမဟုတ္တဲ႔ ပုဒ္မ ၅(ည)ဆုိတာရွိေသးတယ္- ဒါေႀကာင္႔ခြဲေၿပာရတာ။)၊ သူက ရန္ကုန္၊ စမ္းေခ်ာင္း၊ မုန္႔လက္ေဆာင္ကုန္းဆုိတာမွာ ေနတယ္။ မိဘေတြ မရွိေတာ႔ဘူး။ ဘယ္လုိေၿပာရမလဲ။ သူ႔ပုံစံက တမ်ိဳးပဲ ။ လုံးလုံး စိတ္ေရာဂါလည္း မဟုတ္ ၊ လုံးလုံး လြတ္ေနတာလည္း မဟုတ္။ ( နည္းနည္းေတာ႔ ရွိပုံရတယ္။) ဒါေပမယ့္ သူက ေအးေအးေဆးေဆးသမား။ အၿပင္မွာ အရက္အရမ္းေသာက္တယ္လုိ႔ေၿပာတယ္။ အခုေထာင္က်တဲ႔ကိစၥကလည္း အမူးလြန္ၿပီး ေထာင္က်လာတာ။ ၿဖစ္ပုံက ဒီလုိ ။ စမ္းေခ်ာင္းမွာ ၉၆ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈ႔အၿပီး လုိက္ဖမ္းတယ္ ။ ဒီလုိ လုိက္ဖမ္းေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ လူထုက ရဲေတြ စစ္သားေတြကုိ ရရာလက္နက္(ေလာက္ေလးတုိ႔ ဂ်င္ဂလိတုိ႔ )နဲ႔ ေခ်ာင္းေၿမာင္းခုခံႀကလုိ႔ -ေတြ႔ရာလူကုိ မုန္းတီး မွဳနဲ႕ အဓမၼဖမ္းဆီးေနတဲ႔အခ်ိန္ေပါ႔ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကုိေက်ာ္စိန္က အရက္မူးၿပီး လမ္းေဘးအိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း ကားေပၚပစ္တင္ ဖမ္းေခၚခံခဲ့ရတာပါပဲ။ ( တရားခံ ရွာတဲ႔ သေဘာေပါ႔ ) ။ ေနာက္ေတာ့ စစ္ေႀကာေရးစခန္း ေခၚသြားၿပီး စစ္တယ္..တဲ႔။ သူေၿပာၿပလုိ႔သိရတာပါ။ ႏုိင္ငံေရး လုပ္လားလုိ႔ ေမးေတာ႔ -မလုပ္ဘူးလုိ႔ ေၿဖတုိင္း သူ႔ကုိ ရုိက္ေတာ႔တာပဲ တဲ႔။ (တကယ္ေတာ႔ သူ ့ခမ်ာ ႏုိင္ငံေရးဆုိတာကုိ ဘာမွန္းမသိတာပါ။) ပါတီ၀င္ၿဖစ္ခဲ႔လားလုိ႔ေမးေတာ႔ သူ ဘာသိမွာလဲ။ မဟုတ္ပါဘူး။ ေၿဖလုိက္ ..အရိုက္ခံရလုိက္နဲ႔။ ေနာက္ေတာ႔ ေႀကာက္လာတယ္ ။ လုံထိန္းေတြကုိိ ခဲနဲ႔ေပါက္တဲ႔ထဲ သူပါ ပါတယ္ဆုိ စြပ္စြဲတယ္ ။ဘယ္သူပါေသးလဲ ဆုိျပီး ဆက္ စစ္ေတာ႔ သူက အရိုက္ခံရမွာေႀကာက္တာနဲ႔ ( တကယ္ဆုိ စစ္ေႀကာတဲ႔လူေတြ သိသိႀကီးနဲ႔ တရားခံရွာခ်င္လုိ႔ လုပ္ႀကံတာပါ ။) သူ႔ေယာက္ဖ ( ေအးၿမင္႔ ) လည္းပါ ပါတယ္ဆုိ ေၿပာလုိက္တယ္။
ေအးၿမင္႔ပါ အဖမ္းခံရၿပီး ေထာင္ (၇)နွစ္ဆီ ခ်လုိက္တယ္။ ေအးၿမင္႔ဆုိ ဘာမွန္းကုိ မသိဘဲ ေထာင္က်လာတာ။ ကုိေက်ာ္စိန္နဲ႔ ေထာင္ေၿပာင္းရထားေပၚမွာ ေတြ႔ေတာ႔ စကားေတြမ်ားႀကေရာ။ ကုိေက်ာ္စိန္က “ ငါလည္း ထပ္အရုိက္ခံရမွာ ေႀကာက္တာနဲ႔ မင္းနာမည္ေၿပာလုိက္တာတဲ႔ ” ။ တကယ္ေတာ႔ ေအးၿမင္႔က ကုိေက်ာ္စိန္တုိ႔ မိသားစုကုိ ဒုိင္ခံစီးပြားရွာေပးေနသူတစ္ေယာက္ပါ။ သူပါ ေထာင္ခ်ခံလုိက္ရေတာ႔ မိသားစု၀င္မ်ားခမ်ာ အရမ္းဒုကၡေရာက္သြားရွာတာေပါ႔။ ေအးၿမင္႔က ငုိသံပါႀကီးနဲ႔ "ေက်ာ္စိန္ရာ ..ငါ႔ကုိမွ ကြက္သတိရ ရသလားကြာ ..တဲ႔။"
ေထာင္ထဲမွာ ႏိုင္ငံေရးႏွစ္ပတ္လည္ အခမ္းအနားေတြလုပ္ၿပီဆုိ အမ်ားနည္းတူ ကုိေက်ာ္စိန္က ပါ၀င္ေလ႔ရွိတယ္။( ခံယူခ်က္-ယုံႀကည္ခ်က္ ဆုိတာ နားမလည္ပါဘူး။အမ်ားနဲ႔ အလုိက္သင္႔ေတာ႔ ေနတတ္တယ္)။ ေထာင္ထဲမွာ ေနသြားတဲ႔ ကာလ တေလွ်ာက္လုံး သူ႔ကုိႀကည္႔ရတာ ဘာအပူမွ မရွိဘူး။ စကားလည္း သိပ္မေၿပာဘူး။ သူ႔ဘ၀က ေဆးလိပ္တစ္တုိရွိရင္ ၿပည္႔စုံေနတာပဲ။ ေဆးလိပ္ၿပတ္သြားၿပီ ဆုိရင္ေတာ႔ အသည္းအသန္လုိက္ရွာတတ္တယ္။ တစ္ေန႔ အခမ္းအနားတစ္ခုအၿပီးမွာ ကၽေတာ္က ေနာက္ၿပီး ကုိေက်ာ္စိန္ကုိ စကားေၿပာခုိင္းတယ္။ သူ႔အသံ၀ါႀကီးနဲ႔ ထတဲ႔ၿပီး.. သူ႔တုိက္ခန္းထဲက လွမ္းေအာ္ေၿပာလုိက္တယ္။ “ကၽေတာ္လည္း ဒီေန႔ကစၿပီး သန္းေငြကုိ အၿပင္းအထန္ ေတာ္လွန္ေတာ႔မယ္.. ဒါပါပဲ..တဲ႔ ။” .. “ ကုိေက်ာ္စိန္ ..သန္းေငြဆုိတာ ဘယ္သူလဲ “ လုိ႔ ကၽေတာ္က ေမးလုိက္ေတာ႔ “ ေၿမနီကုန္းရဲစခန္းက နယ္ထိန္းေလ..“ တဲ႔။ ကၽေတာ္တုိ႔ ရီလုိက္ရတာ။
ေနာက္ေတာ႔ ကုိေက်ာ္စိန္ကုိ ေနာက္တခါျပစ္မွဳထပ္က်ဴးလြန္ရင္ က်န္ေနတဲ့ ေထာင္ေၾကြးျပစ္ဒဏ္ေတြပါ ထပ္ေပါင္းျပီး က်ခံရမယ္။အခုေတာ့ ေလွ်ာ့ရက္နဲ႕လႊတ္ေပးတာပါဆိုတဲ့ ခံ၀န္ခ်က္ လုပ္ရတဲ့= ပုဒ္မ ၄၀၁ နဲ႔ ေထာင္က လႊတ္ေပးလုိက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူေထာင္ထဲမွာေနခဲ႔တာ ၅နွစ္ေလာက္ေတာ႔ ရွိေရာ့မယ္။(၇ႏွစ္က်တာဆိုေတာ့ ၂ႏွစ္ေလွ်ာ့လႊတ္ လိုက္တာေပါ့။) သူ႔ကုိ လႊတ္မယ့္ေန႔က ဘာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ႔မွ မရွိဘူး။ လႊတ္ဖုိ႔ေခၚသြားခါနီးေတာင္ ကၽေတာ္တုိ႔ကုိ ဘာေျပာလဲဆိုေတာ့-“ ကၽေတာ္ ေထာင္ေရွ႕ ခနလုိက္သြားလုိက္ဦးမယ္..တဲ႔ ။” ကၽေတာ္က လွမ္းေနာက္ၿပီး ” ၿပီးရင္ ၿပန္လာမွာလား” ဆုိေတာ႔ ” အေၿခအေန အရပဲ..တဲ႔ ။” အဲဒီလုိ လူပါ။
ကၽေတာ္တုိ႔ ေတာ္လွန္ေရးမွာ ယုံႀကည္ခ်က္ေႀကာင္႔ အသက္ေတာင္ ေပးဆပ္သြားတဲ႔သူေတြ - ဘ၀ေတြ ေပးဆပ္သြားတဲ႔သူေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ တစ္ဘက္ကႀကည္႔မယ္ဆုိရင္လည္း ေၿဖသာပါတယ္။ ယုံႀကည္မႈ႔တစ္ခုအတြက္ ေပးဆပ္ရမယ္ဆုိတဲ႔အေတြးပါ။ သုိ႔ေသာ္လည္း ယုံႀကည္ခ်က္ဆုိတာ ဘာမွန္းမသိ ။ ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ ဘယ္လုိဟာလည္းဆုိတဲ႔ ကုိေက်ာ္စိန္တုိ႔လုိ( စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ခ်ိဳ႕တဲ႔ေနတဲ႔) လူမ်ိဳးကုိ ႏုိင္ငံေရးပုဒ္မႀကီးတပ္ၿပီး ေထာင္ႏွစ္ရွည္လမ်ား ခ်လုိက္တာဟာ မစာနာမႈ႔ တစ္ခုပါ။
ကၽေတာ္တုိ႔ ေထာင္ခ်ခံခဲ႔ရတယ္ဆုိတာဟာ ကုိယ္လုပ္လုိ႔ကုိယ္ခံရတာ သိပ္ၿပီးေတာ႔ မဆန္းပါဘူး။ မႈ႔လည္း မမႈ႔ပါဘူး။ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာခ်ိဳ႕တဲ႔ေနတဲ႔သူကုိ ဘာမွပတ္သက္ၿခင္းမရွိဘဲ ေထာင္ခ်ရုံသာမက သူ႔ပါးစပ္ကထြက္တဲ႔ စကားကုိေတာင္ အတည္မဟုတ္မွန္းသိရက္နဲ႔ အတည္ယူၿပီး ေနာက္ထပ္တစ္ေယာက္ ( ေယာက္ဖ ေအးၿမင္႔ ) ကုိပါ ေထာင္ခ်တယ္ဆုိတာ ေတာ္ေတာ့္ကုိ ရက္စက္တဲ႔ကိစၥပါ။
သူတုိ႔အလွည္႔က်ရင္ အလြန္မွ ေႀကာက္တတ္ပါတယ္။ နာမည္ေက်ာ္ ပန္းခ်ီဆရာမ ေခ်ာအိသိန္းက ကၽေတာ္႔ကုိ တခါက ေၿပာခဲ႔ဖူးပါတယ္။ သူနဲ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီးသန္းေရႊ သမီး( ေအးေအးသစ္ေရႊ )နဲ႔က ရန္ကုန္တကၠသို္လ္ ၊ ဥပေဒမွာ ေက်ာင္းတက္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြပါ။ ၈၈ၿဖစ္ေတာ႔ ဦးသန္းေရႊတုိ႔ မိသားစုေတြမွာ လုံၿခဳံေရးအၿပည္႔နဲ႔ ေန ေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာေတာင္ “ေႀကြးေႀကာ္သံေတြႀကားေလ.. ေႀကာက္လုိ႔ တုန္ေနတာပဲ ..“ လုိ႔ ေအးေအးသစ္ေရႊက ေခ်ာအိသိန္းကုိ ေၿပာခဲ႔ဖူးပါတယ္။ ဒါေႀကာင္႔လည္း ေဒါသႀကီးတတ္သူဟာ အေႀကာက္လည္း သိပ္ႀကီးတတ္တယ္ ဆုိတဲ႔ ဗုဒၶအဆုံးအမကုိ သြားေအာက္ေမ႔မိပါေတာ႔တယ္။ အာဏာရွင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ ၿဖစ္စဥ္မ်ားကို ေလ႔လာႀကည္႔မယ္ ဆုိရင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အၿပဳံးနဲ႔ရက္စက္တတ္ၿပီး.. အေႀကာက္တရားနဲ႔ က်ဆုံးမႈ႔ကုိ ရင္ဆုိင္ေလ႔ရွိတယ္ဆုိတာ သိရပါတယ္။
